پلیمری که تحت اشعه UV تا می شود و باز می شود
پلیمرها، در هسته همه پلاستیک‌ها، برخلاف پلیمرهای زیستی مانند پروتئین‌ها، معمولاً ساختار منظمی ندارند. تیمی از محققین قبلا پلیمری ساخته اند که می تواند با استفاده از اشعه ماوراء بنفش به دو ناحیه تا شده (مرتب شده) و تا شده (نامرتب) متمایز شود. همانطور که در مجله نوشته شده است، کار تیم فرصت های جدیدی را برای توسعه مواد نرم کاربردی ارائه می دهد شیمی کاربردی.
پروتئین‌ها از زنجیره‌های مولکولی بلندی تشکیل شده‌اند که می‌توانند به دور خود تا شوند یا بپیچند یا یک خوشه بی‌نظم تشکیل دهند. چیدمان دامنه های مرتب شده متفاوت در پروتئین به آن شکل نهایی و در نتیجه عملکرد آن را می دهد. اما آنچه به سادگی و در همه جا در طبیعت یافت می شود همیشه به راحتی در آزمایشگاه بازتولید نمی شود. دادن ماکرومولکول های زنجیره ای، مانند پلیمرها، به هر شکلی غیر از یک خوشه بی نظم، دشوار است.
برای یک کلاس خاص از پلیمرها، که به عنوان پلیمرهای سوپرمولکولی شناخته می شوند، یک تیم بین المللی از محققان به رهبری شیکی یاگای، دانشگاه چیبا، ژاپن، و جیوانی ام. پاوان، پلی تکنیک دی تورینو، ایتالیا، اکنون یک سیستم تاشو متمایز را کشف کرده اند. در پلیمرهای فوق مولکولی، مونومرهای زنجیره با پیوندهای شیمیایی مستقیم به هم متصل نیستند. در عوض، آنها توسط فعل و انفعالات غیرپیوندی مانند نیروهای الکترواستاتیکی به هم متصل می شوند که ابزار جالبی برای دستکاری ساختار پلیمر پس از شکل گیری به محققان می دهد.
تیم تحقیقاتی پلیمر فوق مولکولی را از مونومرهایی ساختند که روزت های شش عضوی را روی هم قرار دادند تا یک زنجیره بی نهایت طولانی ایجاد کنند - یک زنجیره پلیمری فوق مولکولی. یک انحنای داخلی ایجاد شده در امتداد روزت‌های انباشته شده باعث می‌شود نانوالیاف بپیچند و به شکل یک ساختار مارپیچی تا شوند. تاشو را می توان با فعال کردن یک "سوئیچ نور" حذف کرد. تابش نور فرابنفش باعث خم شدن مونومر، تشکیل منحنی در مولکول، کاهش چرخش روزت و باز شدن ساختار مارپیچی می شود.
برای جلوگیری از باز شدن یکنواخت کل پلیمر، محققان همچنین از یک سوئیچ درجه حرارت دوم استفاده کردند. یک مونومر کمی سخت تر، حفظ انحنای زنجیره پلیمری را ممکن می سازد. سپس حرارت دادن به حالتی منجر می شود که در آن پلیمر با باز شدن به روشی ناهموار و همکاری به تابش UV پاسخ می دهد.
بلوک‌ها یکی پس از دیگری باز می‌شوند و محققان گزارش می‌کنند که با تابش طولانی مدت و گرم نگه داشتن پلیمر، بلوک‌های مارپیچ کوتاه‌تر می‌شوند زیرا کل ساختار به یک خوشه بی‌نظم کاهش می‌یابد. این مکانیسم استقرار با شبیه سازی مولکولی تایید شد. نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که نتایج به‌دست‌آمده از مدل‌سازی رایانه‌ای نشان می‌دهد که چگونه ایزومریزاسیون در حوزه‌های کم و بیش مرتب در مجموعه‌ها ممکن است در ابتدای جداسازی یک پلیمر فوق مولکولی به مناطق چین‌خورده و بازشده باشد.
این مطالعه جداسازی پلیمر فوق مولکولی را به مناطق چین خورده و تا شده تایید کرد. به چنین بلوک هایی می توان توابع اضافی داد یا با محیط خود تعامل متفاوتی داشت. نویسندگان می گویند که این می تواند فرصت های جدیدی را برای تولید نانو مواد نرم کاربردی ایجاد کند.
نقل قول: پلیمری که تحت اشعه ماوراء بنفش تا می شود و باز می شود (2021، 30 نوامبر)، استخراج شده در 30 نوامبر 2021 از https://phys.org/news/2021-11-polymer-unfolds-uv.html
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به جز هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوا فقط برای مقاصد اطلاعاتی ارائه شده است.
[ad_2]