بیش از یک هفته تا شروع ترم اول در سراسر کشور باقی مانده است - به جز در کوئینزلند که شروع سال تحصیلی را به عقب انداخته است. ما هنوز شاهد طرح‌های ایالتی و منطقه‌ای برای نحوه باز کردن ایمن مدارس و به حداقل رساندن کمبود معلمان ناشی از Omicron نیستیم، اما یک چیز واضح است: حتی با وجود برنامه‌هایی، مدارس در سال 2022 همچنان با اختلال مواجه خواهند شد.
به این ترتیب، آنها عواقب سلامت روان کارکنان و دانش آموزان خود را متحمل خواهند شد.
ما بررسی کردیم که مدارس در طول همه‌گیری برای کمک به حمایت و حفظ رفاه دانش‌آموزان و کارکنان خود چه کرده‌اند. ما مطالعات سراسر جهان را در مورد ابتکاراتی که آنها استفاده کردند بررسی کردیم و به 25 کارشناس - رهبران مدرسه، معلمان و روانشناسان و مشاوران مدرسه - از مدارس دولتی، مستقل، ابتدایی و متوسطه در سراسر استرالیا گوش دادیم. اکثر شرکت کنندگان (80٪) از مدارس کوئینزلند بودند و همه در طول همه گیری اختلالات مدرسه را تجربه کردند.
ما هفت گام را برداشتیم که مدارس می‌توانند برای کاهش بیماری‌های روانی در خلال اختلالات مرتبط با کووید و کمک به کارکنان، دانش‌آموزان و جامعه مدرسه با عدم قطعیت مقابله کنند.
1. برنامه های مشخصی برای رویدادهای خاص مشخص کنید
کارکنان مدرسه نیاز به یک پروتکل واضح برای انجام کارهایی دارند که در صورت وقوع رویدادهای خاص انجام شود، بنابراین همه کارکنان در یک صفحه هستند.
برای مثال، اگر مدرسه برای آموزش حضوری (به طور کامل یا جزئی) تعطیل شود، چه اتفاقی می‌افتد؟ هر یک از کارکنان چه نقش هایی را ایفا خواهند کرد؟ چه اتفاقی می افتد که یک کودک یا معلم بسیار بیمار می شود یا حتی می میرد؟
این اسناد راهنما باید به راحتی در دسترس باشد و هر کارمند باید بداند کجا را نگاه کند.
یکی از معلمان که مدرسه‌اش چنین برنامه‌هایی داشت، گفت: «ما پروتکل‌های عالی داشتیم […] خیلی خوب بود که آن پوشه را از قفسه برداریم و برویم."
2. به کارکنان کمک کنید تا رفاه خود را حفظ کنند و از دانش آموزان حمایت عاطفی کنند
مدارس باید مهارت های لازم را برای گفتگوهای دشوار با دانش آموزان، شناسایی افراد در معرض خطر، و گنجاندن برخی استراتژی های روانشناختی و عاطفی در تمرینات آموزشی خود به کارکنان ارائه دهند.
مصاحبه شوندگان ما چنین پیشرفت حرفه ای را بخشی از جلسات هفتگی کارکنان بعد از مدرسه (که گاهی اوقات به آن سالن های آموزشی می گویند) توضیح دادند. آنها توصیه کردند که بسیاری از این جلسات می تواند بر خودمراقبتی متمرکز باشد و فرصت هایی را برای معلمان فراهم کند تا تجربیات خود را از استرس و نحوه مقابله با آن به اشتراک بگذارند.
این زمان همچنین می تواند برای ارائه استراتژی هایی به معلمان برای مدیریت رفاه خود استفاده شود. مطالعه‌ای که ما به آن نگاه کردیم، اثربخشی مداخله چارچوب‌بندی مجدد را برای ایجاد تاب‌آوری و کاهش فرسودگی شغلی در معلمان در اسرائیل بررسی کرد. معلمان افکار استرس زا خود را شناسایی می کردند و سپس شواهدی برای مخالفت با این افکار پیدا می کردند. معلمان نسبت به گروه کنترل که فرسودگی شغلی بیشتری را گزارش کردند، تاب‌آوری و بهزیستی بهتری را گزارش کردند.
روانشناسان و مشاوران مدرسه و سایر متخصصان نیز می توانند استراتژی هایی را با معلمان به اشتراک بگذارند که چگونه تکنیک های ذهن آگاهی را در کلاس ها بگنجانند.
و آنها می توانند به معلمان کمک کنند تا مکالمات دشواری با بچه ها داشته باشند. طبیعی است که دانش آموزان پس از از دست دادن هر نوع احساس نگرانی یا غمگینی کنند. در مراحل اولیه، آنها باید با فردی آشنا که بتواند با نگرانی و اندوه آنها همدردی کند، گفتگو کنند. معلمانی که دانش آموزی را به خوبی می شناسند می توانند در نحوه انجام این مکالمات اولیه کمک کنند و در صورت نیاز دانش آموز را برای حمایت بیشتر معرفی کنند.
3. با دانش آموزانی که ممکن است برای سازگاری نیاز به زمان داشته باشند صبور باشید
کودکان و نوجوانان از یک محیط امن مدرسه و روال‌های معمول آشنا سود می‌برند، اما بازگشت به مدرسه پس از اختلال نیاز به انعطاف‌پذیری دارد.
مدارس و معلمان باید بدانند که بازگشت به حالت عادی امکان پذیر نخواهد بود، بنابراین با همه دانش آموزان و پاسخ های منحصر به فرد آنها صبور باشید. دانش‌آموزان ممکن است تجربیات متفاوتی در رابطه با کووید داشته باشند و در جایی که یک دانش‌آموز در گام‌های خود اختلال ایجاد می‌کند، دانش‌آموز دیگری ممکن است به حمایت و زمان بیشتری برای سازگاری نیاز داشته باشد.
4. تکنیک های ذهن آگاهی و آرامش را در کلاس ها بگنجانید
گنجاندن فعالیت‌هایی برای آموزش آرام‌سازی، تنظیم احساسات و سایر مهارت‌های مقابله‌ای در کلاس منظم می‌تواند کمک کند. نشان داده شده است که ذهن آگاهی برای کاهش اضطراب، افسردگی و استرس در نوجوانان 14 تا 18 ساله موثر است.
مروری بر مطالعات متعدد، جلسات ذهن‌آگاهی گروهی 35 دقیقه‌ای را توصیه می‌کند، دو بار در هفته به مدت هشت هفته (شامل آموزش مدیریت استرس اولیه، یوگا، و تکنیک‌های تنفس و آرامش) که توسط معلمان آموزش دیده به عنوان بخشی از یک روال معمول کلاس درس ارائه می‌شود. همچنین اپلیکیشن‌های رایگان گوشی هوشمند متناسب با جوانان وجود دارد که تمرکز حواس و تمرین‌های دیگر را ارائه می‌کنند.
یکی از معلمانی که با ما مصاحبه کردیم به ما گفت "یک بیماری همه گیر احساس می کند که شما از کنترل خارج شده اید" و توصیه کرد "عادی سازی آن […] استفاده از ذهن آگاهی، قدردانی و پیاده روی.»
یک مطالعه روی نوجوانان در چین نشان داد که گوش دادن به ذهن آگاهی روزانه باعث افزایش انعطاف پذیری و هوش هیجانی دانش آموزان می شود. در مطالعه دیگری، دانش آموزان دبستانی در کانادا دو نوع هنردرمانی آنلاین دریافت کردند که نشان دهنده کاهش اضطراب آنها بود.
5. یک تیم برای رسیدگی به نگرانی های جامعه مدرسه تشکیل دهید
مدیران (یا یک رهبر ارشد) باید در دسترس معلمان و والدین باشند تا نگرانی های خود را به آنها بیان کنند.
مدرسه می تواند یک تیم رهبری متشکل از روانشناسان / مشاوران مدرسه، روحانیون، پرستاران بهداشت و سایر افراد حامی را گرد هم آورد تا مسئولیت رسیدگی به آنها را به اشتراک بگذارند.
ارتباط منظم نیز مهم است. اضطراب زیاد خواهد بود و اطلاع رسانی منظم جامعه مدرسه از هرگونه تغییر یا پروتکل تا حدودی به آرام کردن احساس عدم اطمینان کمک می کند.
یکی از مدیران مدرسه گفت: "این واقعاً مهم است که به طور منظم و بارها و بارها پیام یکسان با همه برقرار شود."
6. یک سیستم حمایتی برای معلمان ایجاد کنید
ما یک راه مؤثر برای کمک به حمایت از معلمان یافتیم، داشتن یک سیستم دوستانه تا معلمان بتوانند از یکدیگر حمایت کنند.
راه دیگر این است که مطمئن شوید تیم رهبری به طور منظم با همه اعضای کارکنان چک می کند. همانطور که یکی از مدیران مدرسه گفت: "ما یک لیست گروهی داشتیم […] تک تک کارکنان و ما متعهد شدیم که هفته ای یک بار به هر یک از آن افراد زنگ بزنیم."
7. دانش آموزان در معرض خطر را شناسایی و تحت نظر داشته باشید
مراقب نشانه‌هایی باشید که دانش‌آموز در هفته‌ها و ماه‌های پس از اختلال با آن کنار نمی‌آید. جوانان همیشه درخواست کمک نمی کنند، اما رفتارهای آنها می تواند نشانه ای از اشتباه باشد.
به عنوان مثال، یک کودک کوچکتر ممکن است بگوید شکم درد دارد، پرخاشگر می شود یا نسبت به چیزهایی که معمولاً از آنها لذت می برد بی علاقه است. یک نوجوان ممکن است بدخلق، تحریک پذیر باشد، چیزهای منفی در مورد خود بگوید و از دوستان منزوی شود. اگر دانش‌آموزانی را دیدید که رفتارشان به شما نشان می‌دهد که مشکلات روانی دارند، آنها را به خدمات تخصصی معرفی کنید.
این مقاله با مجوز Creative Commons از The Conversation بازنشر شده است. مقاله اصلی را بخوانید.
نقل قول: مدارس می توانند انتظار یک سال اختلال را داشته باشند: هفت راه برای حمایت از رفاه دانش آموزان و کارکنان (2022، 20 ژانویه) بازیابی شده در 20 ژانویه 2022 از https://phys.org/news/2022-01-schools-year- disruption-ways-well-being.html
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به غیر از هرگونه معامله منصفانه به منظور مطالعه یا تحقیق خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوای مذکور فقط به هدف اطلاع رسانی ایجاد شده است.
[ad_2]
مقالات مشابه
- کلمات کلیدی: پگی نونان می گوید مغلوب ساختن پیشی جستن 'نمی تواند' سرب در یک بحران -- و خواستار بایدن به گام تا
- یانکی ها-اتباع برجسته MLB روز افتتاحیه
- Kayleigh McEnany کلینیک لغو 'PAW Patrol'; Nickelodeon می گوید نشان می دهد نیست لغو
- Halloween: CDC recommends avoiding trick-or-treating
- اولین سایت فروش کربن فعال | تجهیز یار
- ایالات متحده new coronavirus موارد آمار تمام زمان بالا از 57,497 — به عنوان COVID-19 موج در فلوریدا و آریزونا و کالیفرنیا و تگزاس
- فمینیسم کمک کرده است تا زنان سفید پوست بیشتر آمریکایی ها می گویند در بررسی
- سابق بوکس قهرمان روبرتو Durán تست مثبت برای coronavirus
- پورتلند شهردار اشک آور و گاز کشته فدرال افسران هشدار 'کسی را برای رفتن به مرگ در طول هرج و مرج تظاهرات
- نحوه استفاده از دسیکاتور ساده آزمایشگاهی