یک تیم بین المللی از محققان یکی از معماهای اصلی کاتالیزور را حل کرده اند: پارادوکس عدم حساسیت ساختار. برای ساخت کاتالیزورهای بهتر، محققان مدتهاست شکل و اندازه بهینه این نانوذرات را مورد مطالعه قرار دادهاند، زیرا این امر باید بر عملکرد آنها در واکنشهای شیمیایی تأثیر بگذارد. به طور مرموز، برای برخی از کاتالیزورها، به نظر نمی رسد شکل و اندازه نانوذرات بر عملکرد آنها تأثیر بگذارد. یک تیم تحقیقاتی به رهبری پروفسور Bert Wechhuisen نشان داده است که اینطور نیست. در عوض، این ذرات ظاهراً "بدون حساسیت به ساختار" موفق می شوند خود را بسیار سریع به یک ساختار بهینه بازآرایی کنند، بنابراین عملکرد آنها همیشه مشابه است. به عنوان مثال، این بینش می تواند به توسعه کاتالیزورهایی برای سوخت های پاک تر کمک کند.
تیمی از محققان دانشگاه اوترخت با همکاری مؤسسه فنی، دانشگاه آیندهوون، آزمایشگاه ملی اوک ریج، دانشگاه استونی بروک و مؤسسه پل شرر، نتایج خود را در 7 دسامبر منتشر کردند. ارتباطات طبیعی.
هرگز واقعاً توضیح داده نمی شود
کاتالیزورها به طور گسترده در صنایع شیمیایی برای تولید موثرتر سوخت، مواد شیمیایی و مواد از جمله پلاستیک، پوشش و مواد دارویی استفاده می شوند. کاتالیزورها نانوذراتی هستند که اندازه آنها فقط یک میلیونیم میلی متر است که با فعال کردن مولکول ها روی سطح خود عمل می کنند. از آنجایی که ذرات کاتالیزور بسیار کوچک هستند، بهرهوری آنها به شدت به شکل آنها بستگی دارد: یک ذره بسیار کوچک دارای سطوح نامنظمتری با اتمهای منفرد «برآمده» است، در حالی که ذرات بزرگتر دارای طرفهای «مسطحتر» اتمها هستند.
با دانستن اینکه مولکولها به طور متفاوتی نسبت به اتمهای معمولی واکنش نشان میدهند تا سطوح نامنظم اتمها، میتوان انتظار داشت که نانوذرات بزرگتر کاملاً متفاوت از ذرات کوچکتر رفتار کنند. با این حال، در جایی که این اتفاق نمی افتد، واکنش هایی مشاهده شده است. شارلوت وگت، نویسنده اول مقاله گفت: «این واکنشهای «بیحساس به ساختار» هرگز به درستی توضیح داده نشده است.
تجدید ساختار سریع
محققان از ترکیبی از طیفسنجی مادون قرمز پیشرفته، طیفسنجی پرتو ایکس و میکروسکوپ الکترونی برای مطالعه طیف وسیعی از کاتالیزورهای نیکل پشتیبانی شده و مقایسه فعالیتهای حساس به اتان-اتان و فعالیتهای حساس ساختاری غیر حساس آنها استفاده کردند. : تبدیل دی اکسید کربن به متان.
در واکنش فرضی غیر حساس به ساختار، آنها بازسازی سریع سطح نانوذرات فلزی را مشاهده کردند. این بازسازی سریعتر و همچنین برای نانوذرات فلزی بزرگتر نسبت به نانوذرات کوچکتر بارزتر اتفاق می افتد. بنابراین محتمل ترین توضیح برای عدم حساسیت ساختاری مشاهده شده تجربی، عدم حساسیت به اثرات هندسی و الکترونیکی نیست، که حساسیت سازه را توضیح می دهد، بلکه این واقعیت است که سطح فلز به سرعت به عنوان تابعی از اندازه ذرات تغییر می کند، و تنها بسیار باقی می ماند. مکان های خاص در معرض بنابراین، محققان پیشنهاد میکنند که اصطلاح «عدم حساسیت ساختاری» با «عدم حساسیت ساختاری آشکار» جایگزین شود.
نقل قول: محققان معمای واکنشهای کاتالیزوری «غیر حساس به ساختار» را حل میکنند (۲۰۲۱، ۷ دسامبر)، که در ۷ دسامبر ۲۰۲۱ از https://phys.org/news/2021-12-mystery-structure-insensitive-catalytic -reactions بازیابی شده است. html
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به جز هرگونه معامله منصفانه به منظور تحقیق یا مطالعه خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوا فقط برای مقاصد اطلاعاتی ارائه شده است.
[ad_2]
مقالات مشابه
- CC Sabathia به طور ناگهانی به نظر می رسد jacked پس از از دست دادن یک تن وزن
- این مطالعه اثرات محیط طبیعی و مصنوعی را بر حافظه و مهارتهای تفکر مقایسه میکند
- MarketWatch برای اولین بار: IBM Amazon حرکت می کند در صورت تشخیص خوب کودک را نسبت به از بین بردن تعصب
- اقدامات لازم هنگام تماس چشم با مواد شیمیایی
- بازار عکس: داو sags پیش از آخر هفته روز یادبود به عنوان سرمایه گذاران دیده بان چین-ایالات متحده آمریکا تنش
- ژان یک تهدید جهانی احتمالی در آب های گرجستان پیدا کرد
- این مطالعه نشان می دهد که راست افراطی از نظریه های COVID-19 برای افزایش دسترسی استفاده می کند
- یانکی ها زنده شدن خواهد شد تا ورزشگاه 'پرتگاه' با لوله کشی سر و صدا, موسیقی
- اطلاعات تکان دهنده درباره برج خنک کننده Exposur
- اعزام از یک بیماری همه گیر است 'vuelo maldito' به سرزنش ؟ آمریکا لینک به گواتمالا COVID افزایش شامل ممنوع مهاجر پرواز و آلوده نساجی گیاهان