ستاره شناسان در حال جاسوسی از چهار حفره سیاهچاله های غول پیکر هستند
دانشمندان چهار حفره یا حباب عظیم را در مرکز یک خوشه کهکشانی با استفاده از رصدخانه پرتو ایکس چاندرا ناسا کشف کردند. این مجموعه غیرعادی از ویژگی‌ها ممکن است ناشی از فوران دو سیاهچاله بسیار پرجرم باشد که نزدیک به هم می‌چرخند.
خوشه های کهکشانی بزرگترین ساختارهای جهان هستند که توسط گرانش در کنار هم قرار دارند. آنها مخلوطی از صدها یا حتی هزاران کهکشان منفرد، مقادیر زیادی گاز داغ و ماده تاریک نامرئی هستند. گاز داغی که به خوشه ها نفوذ می کند، جرم بسیار بیشتری نسبت به خود کهکشان ها دارد و در پرتوهای ایکسی که چاندرا تشخیص می دهد، درخشان می درخشد. یک کهکشان بزرگ معمولا در مرکز یک خوشه قرار دارد.
مطالعه جدیدی توسط چاندرا روی خوشه کهکشانی معروف به RBS 797 که در فاصله حدود 3.9 میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد، دو جفت حفره مجزا را نشان داد که دور از مرکز این خوشه امتداد دارند.
این نوع حفره ها قبلاً در خوشه های کهکشانی دیگر مشاهده شده بودند. دانشمندان بر این باورند که آنها نتیجه فوران های مناطق نزدیک به یک سیاهچاله عظیم در وسط یک کهکشان مرکزی عظیم هستند. همانطور که ماده مانند فواره هایی در جهت مخالف از سیاهچاله دور می شود، حفره ها را به داخل گاز داغ می دمد. مکاشفه در RBS 797 این است که دو مجموعه از جت ها عمود بر یکدیگر وجود دارد.
فرانچسکو اوبرتوزی از دانشگاه بولونیا در ایتالیا، که هدایت مطالعه چاندرا را بر عهده دارد، گفت: "ما فکر می کنیم می دانیم یک جفت حفره چیست، اما چه اتفاقی می افتد وقتی یک خوشه کهکشانی دو جفت در جهت های بسیار متفاوت داشته باشد؟"
پیش از این، ستاره شناسان این جفت حفره را در جهت شرق به غرب در RBS 797 مشاهده کردند، اما این جفت در جهت شمال به جنوب تنها در یک رصد جدید و بسیار طولانی تر از چاندرا یافت شد. تصویر عمیق‌تر تقریباً پنج روز برای رصد چاندرا استفاده می‌کند، در مقایسه با حدود 14 ساعت برای مشاهده اولیه. آرایه بسیار بزرگی از کارل جی. جانسکی از بنیاد ملی علوم قبلاً شواهدی از دو جفت جت، مانند پخش رادیویی، در کنار حفره ها مشاهده کرده اند.
این ربع حفره چگونه ایجاد می شود؟ به گفته اوبرتوزی و همکارانش، محتمل‌ترین پاسخ این است که RBS 797 حاوی یک جفت سیاهچاله بسیار پرجرم است که تقریباً همزمان جت‌هایی را در جهات عمود بر هم پرتاب می‌کنند.
میریام گیتی، یکی از نویسندگان دانشگاه بولونیا، می‌گوید: «بهترین ایده ما این است که یک جفت سیاهچاله بسیار پرجرم منجر به یک جفت حفره شده است. "در حالی که ما معتقدیم که سیاهچاله های کلان پرجرم می توانند سیستم های دوتایی را تشکیل دهند، بسیار نادر است که هر دو در فاز فعال مشاهده شوند - از این نظر، کشف دو سیاهچاله فعال نزدیک که حفره ها را در RBS 797 متورم می کنند، قابل توجه است."
[embed]https://www.youtube.com/watch?v=FEZ7K1pw-nI[/embed]
در واقع، قبل از آن نظارت رادیویی با شبکه اروپایی VLBI (EVN) دو منبع نقطه‌ای رادیویی را کشف کرده بود که تنها با فاصله حدود 250 سال نوری در RBS 797 از یکدیگر فاصله دارند. اگر هر دو منبع سیاه‌چاله‌های بسیار پرجرم باشند، در میان نزدیک‌ترین جفت‌هایی هستند که تا به حال پیدا شده‌اند. دو سیاهچاله باید به چرخش خود با یکدیگر ادامه دهند و حجم عظیمی از امواج گرانشی تولید کنند و در نهایت با هم ادغام شوند.
توضیح احتمالی دیگری برای چهار حفره مشاهده شده در RBS 797 وجود دارد. این سناریو فقط شامل یک سیاهچاله بسیار پرجرم است - با جت هایی که به نوعی موفق می شوند خیلی سریع در جهت بچرخند. تجزیه و تحلیل داده های چاندرا نشان می دهد که تفاوت سنی برای حفره های شرقی-غربی و شمالی-جنوبی کمتر از 10 میلیون سال است.
"اگر فقط یک سیاهچاله مسئول این چهار حفره باشد، ما باید تاریخچه فعالیت های آن را ردیابی کنیم. فابریتزیو بریجنتی، یکی از نویسندگان این مقاله می گوید: «جنبه های کلیدی این است که جهت جت ها چقدر سریع تغییر می کند و اینکه آیا به وسط خوشه کهکشانی یا فیزیک خود سیاهچاله مرتبط است یا حتی ترکیبی از این دو.» دانشگاه بولونیا
مرکز پرواز فضایی مارشال ناسا برنامه چاندرا را مدیریت می کند. مرکز اشعه ایکس چاندرا در رصدخانه اخترفیزیک اسمیتسونیان بر علم از کمبریج، ماساچوست، و پروازها از برلینگتون، ماساچوست نظارت می کند.
نقل قول: Spy Quartet of Astronomers from Giant Black Hole Cavities (2021، 16 دسامبر)، بازیابی شده در 16 دسامبر 2021 از https://phys.org/news/2021-12-astronomers-spy-quartet-cavities- giant.html
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به جز هرگونه معامله منصفانه به منظور تحقیق یا مطالعه خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوا فقط برای مقاصد اطلاعاتی ارائه شده است.
[ad_2]