هیچ‌کس دوست ندارد لباس‌های مورد علاقه‌اش سوراخ‌هایی داشته باشد یا بعد از چرخه‌های شستشوی زیاد باز شود. اما تکه های پارچه و درزهایی که جدا می شوند چطور؟ اگرچه لباس‌های شسته‌شده می‌توانند میکروفیبرها را در فاضلاب رها کنند، اما مشخص نیست که خشک‌کردن چگونه بر محیط‌زیست تأثیر می‌گذارد. اکنون، یک مطالعه آزمایشی در ACS نامه هایی در مورد علوم و فناوری محیط زیست گزارش می دهد که یک خشک کن می تواند سالانه 120 میلیون ریز فیبر را دفع کند که بسیار بیشتر از ماشین لباسشویی است.
میکروالیاف می تواند از پارچه های طبیعی مانند پنبه یا پارچه های مصنوعی مانند پلی استر که میکروپلاستیک نیز در نظر گرفته می شود، به دست آید. انتشار میکروالیاف در محیط یک مشکل است زیرا می توانند آلاینده ها را در فواصل طولانی جذب و انتقال دهند. و خود فیبرها در صورت بلع یا استنشاق می توانند تحریک کننده باشند. مطالعات قبلی نشان داده است که میکروفیبر در آب شستشو از ماشین لباسشویی جدا می شود، اما این ضایعات با حذف برخی یا بیشتر الیاف قبل از تخلیه آب به رودخانه ها یا نهرها تصفیه می شود. با این حال، اطلاعات بسیار کمی در مورد اینکه آیا خشک کن هایی که هوای آنها از مجرای عبور می کند و مستقیماً به بیرون رها می شود، منبع مهم آلودگی میکروفیبر و میکروپلاستیک در طبیعت هستند یا خیر وجود دارد. بنابراین، کای ژانگ، کنت لیونگ و همکارانش می خواستند میکروفیبر تولید شده توسط لباس های پنبه ای و پلی استر را در خشک کن بشمارند تا میزان هوای آزاد شده از لباس های خانگی را در هر سال تخمین بزنند.
محققان لباس های ساخته شده از پلی استر و پنبه را به طور جداگانه در خشک کن که دارای لوله تهویه در فضای باز بود خشک کردند. در حالی که دستگاه به مدت 15 دقیقه کار می کند، ذرات موجود در هوا را که از دریچه خارج می شوند جمع آوری و شمارش می کنند. نتایج نشان داد که هر دو نوع لباس میکروفیبر تولید می‌کنند که به گفته تیم تحقیقاتی از مالش لباس‌هایی که هنگام غلتیدن به یکدیگر ساییده می‌شوند، تولید می‌شود. برای هر دو پارچه، خشک کن بین 1.4 تا 40 برابر بیشتر از قطعات میکروسکوپی تولید شده توسط ماشین لباسشویی در مطالعات قبلی برای همان مقدار لباس ساطع می کند. آنها همچنین دریافتند که آزاد شدن میکروفیبر پلی استر با افزایش لباس در خشک کن افزایش می یابد، در حالی که آزاد شدن میکروفیبر پنبه بدون توجه به میزان بار ثابت می ماند. محققان پیشنهاد می کنند که این اتفاق می افتد زیرا برخی از میکروالیاف پنبه جمع می شوند و نمی توانند در هوا بمانند، فرآیندی که در پلی استر اتفاق نمی افتد.
در نهایت، این تیم تخمین می‌زند که سالانه بین 90 تا 120 میلیون میکروفیبر در خارج از خشک‌کن یک خانواده متوسط کانادایی تولید و در هوا منتشر می‌شود. محققان می گویند برای کنترل انتشار این میکروالیاف هوا، سیستم های فیلتر اضافی باید برای دریچه های خشک کن تطبیق داده شود.
نقل قول: خشک‌کن‌های لباس منبعی کم‌ارزش‌شده از میکروفیبر هوا هستند (۲۰۲۲، ۱۲ ژانویه)، استخراج‌شده در ۱۲ ژانویه ۲۰۲۲ از https://phys.org/news/2022-01-dryers-underappreciated-source-airborne-microfibers.html
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به جز هرگونه معامله منصفانه به منظور تحقیق یا مطالعه خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوا فقط برای مقاصد اطلاعاتی ارائه شده است.
[ad_2]
مقالات مشابه
- دانشمندان در حال کشف اطلاعات جدیدی در مورد روند مرگ سلولی هستند که قبلاً غیرقابل برگشت تلقی می شد
- Yankees’ loss opens door for unfavorable playoff seeding scenario
- عامل به دنبال کشف این که آیا صهیون ویلیامسون دریافت مزایای نامناسب برای بازی در دوک
- جهانی کامپیوتر محموله های افزایش coronavirus سوخت درایو به Chromebooks
- شاهد PGA بازگشت به ارزش coronavirus اضطراب
- ژان کندی اسمیت دیپلمات و آخرین بازمانده از خواهر و برادر از JFK مرده در 92: گزارش
- حتی Bryson DeChambeau 'نمی تواند باور" خود 423-حیاط رانندگی در یادبود
- 100 روز از COVID-19 pandemic: 5 اشتباهات بحرانی که ایجاد بزرگترین بهداشت عمومی بحران در نسل
- استدلال های خلاص شدن از طراحی داخلی
- کوبه برایانت خلبان radioed او بالا رفتن از مه قبل از تصادف مرگبار