تصمیم گیری در مورد زمان توقف یادگیری و اقدام یک تصمیم حفاظتی رایج اما دشوار است. با استفاده از روش جدیدی که توسط محققان دانشگاه کوئینزلند، دانشگاه بریتیش کلمبیا و CSIRO (آژانس ملی علوم استرالیا) توسعه یافته است، می توان با تعیین زمان صرف تحقیقات در ابتدا، این مبادله را مدیریت کرد. نتایج در مجله انجمن محیط زیست بریتانیا منتشر شده است روش‌ها در اکولوژی و تکامل.
این کار دستورالعمل هایی را برای تخصیص کارآمد منابع بین شناسایی زیستگاه و حفاظت از زیستگاه ارائه می دهد، و زمان بهینه را برای آموزش فراهم می کند، حتی زمانی که اطلاعات نسبتا کمی در مورد یک گونه و زیستگاه آن وجود دارد. تعیین زمان بهینه برای حفاظت از زیستگاه ها حیاتی است اگر بخواهیم حفاظت موثر و بلندمدتی را ارائه دهیم.
دکتر ابی کامکلانگ، دانشگاه کوئینزلند و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: "حفاظت از زیستگاه زمانی می تواند موثرتر باشد که در مورد گونه ها و نیازهای زیستگاهی آنها بیشتر بدانیم، اما کاهش سرعت حفاظت برای بهبود دانش ما می تواند منجر به از دست دادن طولانی مدت زیستگاه شود. و کاهش جمعیت."
با استفاده از یک مدل ساده، روش جدید محاسبه می‌کند که بر اساس نرخ تخمینی از دست دادن زیستگاه و میزان کسب دانش، قبل از تصمیم‌گیری در مورد حفاظت از کدام مناطق، چقدر زمان برای بهبود دانش خود در مورد زیستگاه یک گونه نیاز داریم. محققان این روش را روی دو گونه در معرض خطر، کوالا و حلزون شمالی آزمایش کردند. آنها دریافتند که زمان بهینه برای یادگیری زمانی کوتاه است که تهدیدات بالا باشد. زمانی که تلفات زیستگاه کم باشد، گونه ها از دانش بیشتری بهره مند می شوند که منجر به افزایش سهم از زیستگاه حفاظت شده گونه می شود.
دکتر کامکلانگ توضیح داد: «به تأخیر انداختن حفاظت از زیستگاه برای ارتقای دانش ما گاهی اوقات می‌تواند مفید باشد، اما اغلب بهتر است بلافاصله از زیستگاه‌ها محافظت کنیم تا زمانی که نرخ از دست دادن زیستگاه بالاست منتظر اطلاعات بیشتر باشیم.»
پروفسور پوسینگهام، یکی از نویسندگان همکار در دانشگاه کوئینزلند، افزود: "بیش از حد، محیط بانان اقدام در زمین را برای جستجوی داده های بیشتر و بیشتر به تأخیر می اندازند، و این واقعیت را نادیده می گیرند که زمان و پول منابع محدود حفاظتی هستند.
حفاظت از زیستگاه با ارزش ترین اقدام حفاظتی است، اما مستلزم درک الزامات زیستگاه برای گونه های مورد علاقه است. راه حل های به موقع می تواند گونه ها را از انقراض نجات دهد، اما اقدام خیلی زود می تواند منجر به حفاظت از زیستگاه اشتباه شود - راه حلی گران قیمت که اغلب غیرقابل برگشت است.
زمان بهینه برای حفاظت از زیستگاه به مقدار غیر زیستگاهی نیز بستگی دارد که ما می توانیم برای محافظت از آن هزینه کنیم. هر زمینی که به اشتباه به عنوان زیستگاه شناسایی شود و به طور غیر ضروری محافظت شود، می تواند منجر به تضاد با سایر کاربری ها شود.
روش جدید توسعه‌یافته در این مطالعه پتانسیل استفاده در سایر حوزه‌های تصمیم‌گیری حفاظت را دارد. به عنوان مثال، برای به حداقل رساندن تأثیر جمع آوری گیاهان و حیوانات وحشی یا مدیریت اثرات مضر گونه های مهاجم. این رویکرد همچنین می‌تواند برای ارائه دستورالعمل‌هایی برای بهینه‌سازی تحقیقات در محل ارتقا یابد، بنابراین به محافظان اجازه می‌دهد از زمان و منابع به بهترین نحو استفاده کنند.
نقل قول: ابزار حفاظتی جدید، زمان بهینه برای تحقیقات زیستگاه را قبل از حفاظت از آن محاسبه می کند (2022، 13 ژانویه)، استخراج شده در 13 ژانویه 2022 از https://phys.org/news/2022-01-tool- optimal-habitat.html
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به جز هرگونه معامله منصفانه به منظور تحقیق یا مطالعه خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوا فقط برای مقاصد اطلاعاتی ارائه شده است.
[ad_2]
مقالات مشابه
- مایک Pompeo می گوید که او تا به حال هیچ دانش وزارت امور خارجه IG بررسی شد به او شلیک شد نه قصاص
- یانکی ها-اتباع روز باز می تواند بارید از
- "ما حاضر به جشن': جولای 4th معترضان می گویند نه همه آمریکایی ها رایگان
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- باربری بلوار تعاون - اتوبار بلوار تعاون - 20% تخفیف - 44440426
- دانشمندان نسبت به خشکسالی گسترده در قرن بیست و یکم هشدار می دهند
- آنچه که Everybody باید آشنایی با اسباب بازی
- لندن $2 میلیارد تاسیسات برای آن تلاش سیستم حمل و نقل ممکن است نیاز به کپی توسط شهرستانها ایالات متحده
- خارج از جعبه: استخدام و ارتقاء افسران پلیس می تواند عدالت واقعی اصلاحات و ایجاد جوامع امن تر
- رفتار جنسی معمولی موش های نر و ماده که توسط تفاوت در فعالیت ژنی مغز هدایت می شود