مریخ با مریخ نوردهای فراوان و ماموریت فرود برای بازگرداندن نمونه ها به زمین، دهه هاست که بر جستجوی حیات در منظومه شمسی مسلط بوده است. اما زهره توجه کمی جدید دارد.
در گزارش جدیدی که امروز منتشر شد، تیمی به رهبری محققان انستیتوی فناوری ماساچوست طرح علمی و منطق مجموعه ای از ماموریت های پاره شده و با بودجه خصوصی را که برای جستجوی نشانه هایی از حیات در جو فوق اسیدی سیاره دوم طراحی شده اند، تشریح می کند. از خورشید.
سارا سیگر، استاد علوم سیاره‌ای در سال 1941 در بخش زمین، جو و علوم سیاره‌ای در مؤسسه فناوری ماساچوست، گفت: "ما امیدواریم این آغاز یک الگوی جدید باشد که در آن شما ارزان‌تر، اغلب و متمرکزتر می‌شوید." (EAPS). ) و محقق اصلی برای ماموریت های برنامه ریزی شده ونوس لایف یاب. "این یک راه جدیدتر، چابک تر و سریعتر برای انجام علوم فضایی است. این بسیاری از MIT است."
اولین ماموریت قرار است در سال 2023 با مدیریت و تامین مالی آزمایشگاه موشکی مستقر در کالیفرنیا به فضا پرتاب شود. موشک الکترون یک کاوشگر 50 کیلوگرمی را روی فضاپیمای فوتون خود برای یک سفر 5 ماهه به طول 38 میلیون مایل به زهره می فرستد، همه اینها در عرض سه دقیقه از میان ابرهای زهره.
با کمک یک ابزار لیزری که مخصوص این ماموریت طراحی شده است، هدف کاوشگر شناسایی نشانه هایی است که نشان می دهد مواد شیمیایی پیچیده در قطراتی که در طی فرود کوتاه خود در مه با آن مواجه می شود، ظاهر می شود. فلورسانس یا ناخالصی‌های موجود در این قطرات می‌تواند نشان‌دهنده چیزی جالب‌تر از این واقعیت باشد که اسید سولفوریک می‌تواند به آنجا منتقل شود و مهمات به این ایده اضافه کند که بخش‌هایی از جو زهره ممکن است قابل سکونت باشد.
سیگر گفت: «مردم برای مدت طولانی در مورد مأموریت‌های ناهید صحبت می‌کردند. اما ما مجموعه جدیدی از ابزارهای متمرکز و مینیاتوری را برای انجام کار ارائه کردیم.
سیگر، که قرارهای مشترکی در دپارتمان‌های فیزیک و هوانوردی و فضانوردی نیز دارد، می‌گوید که در مقایسه با مریخ، زهره «برادر نادیده گرفته‌شده» اخترزیست‌شناسی است. آخرین کاوشگرهایی که وارد جو زهره شدند در دهه 1980 پرتاب شدند و توسط ابزارهای موجود در آن زمان محدود شدند. و در حالی که ناسا و آژانس فضایی اروپا برای یک دهه بعد ماموریت هایی به ناهید را برنامه ریزی کرده اند، هیچ کدام به دنبال نشانه هایی از حیات نیستند.
سیگر می گوید: «این اسرار طولانی در زهره وجود دارد که ما نمی توانیم آنها را حل کنیم مگر اینکه مستقیماً به آنجا برگردیم. "ناهنجاری های شیمیایی طولانی مدت که فضایی را برای احتمال حیات باقی می گذارد."
این ناهنجاری ها شامل سطوح قابل توجه اکسیژن است. نسبت های غیر قابل توضیح دی اکسید گوگرد، اکسیژن و آب؛ و وجود ذرات ابر با ترکیب ناشناخته. جنجال‌برانگیزتر، سیگر بخشی از تیمی بود که سال گذشته کشف گاز فسفین در جو زهره را اعلام کرد، گازی که روی زمین تنها توسط فرآیندهای بیولوژیکی و صنعتی تولید می‌شود.
دیگر اخترفیزیکدانان از آن زمان کشف فسفین را به چالش کشیدند، اما سیگر می گوید این کشف به طور کلی به ماموریت های زهره کمک کرده است. او گفت: "کل اختلاف فسفین باعث شده است که مردم بیشتر به زهره علاقه مند شوند. این به مردم این امکان را می دهد که زهره را جدی تر بگیرند."
فسفین یا نه، مأموریت های برنامه ریزی شده بر جو زهره متمرکز خواهند شد، زیرا این محیطی است که به احتمال زیاد در این سیاره ساکن خواهد شد. در حالی که اثر گلخانه ای یک منظره جهنمی بی آب را بر روی سطح زهره به جا گذاشت که به اندازه کافی داغ بود تا سرب را ذوب کند، ابرهای بالا در جو دمای مناسبی برای زندگی را که ما می شناسیم حفظ می کنند.
سیگر گفت: «اگر زندگی در زهره وجود داشته باشد، نوعی حیات میکروبی است و تقریباً به طور قطع در درون ذرات ابر قرار دارد.
با این حال، ابرهای زهره، اگرچه نسبتاً معتدل هستند، اما چالش‌های دیگری برای سکونت ایجاد می‌کنند. از یک طرف، آنها عمدتاً از اسید سولفوریک غلیظ تشکیل شده اند که میلیاردها برابر اسیدی تر از هر زیستگاه روی زمین است. جو بیرون از ابرها نیز به شدت خشک است، 50 تا 100 برابر خشک تر از صحرای آتاکاما در شیلی.
برای ارزیابی قابلیت سکونت این ابرهای اسیدی و خشک شده، تیم گزارش ادبیات را بررسی کرد و مجموعه ای از آزمایش ها را انجام داد. سیگر گفت: «ما تصمیم گرفتیم که علم جدیدی را برای اطلاع رسانی به مأموریت انجام دهیم.
تیم بین‌المللی پشت این گزارش شامل محققانی از جورجیا تک، دانشگاه پردو، کلتک و موسسه علوم سیاره‌ای بود و توسط Breakthrough Initiatives تامین مالی شد. علاوه بر سیگر، که تیم را رهبری می کرد، یانوش پتکوفسکی، شریک MIT EAPS Research، معاون محقق اصلی بود.
بر اساس نتایج تجربی، این گزارش حدس می‌زند که حیات ممکن است در قطرات اسید سولفوریک به طرق مختلف وجود داشته باشد. می‌توان آن را در وزیکول‌های لیپیدی مقاوم به اسید یافت یا با تولید آمونیاک، اسید سولفوریک را خنثی کرد، که می‌تواند pH اسید سولفوریک را تا سطح قابل تحمل میکروب‌های اسید دوست روی زمین کاهش دهد. یا، در تئوری، زندگی در ابر زهره می‌تواند بر خلاف هر چیزی روی زمین، بر بیوشیمی متکی باشد که قادر به تحمل اسید سولفوریک است.
در رابطه با خشکی، این گزارش بیان می‌کند که اگرچه جو ممکن است به طور متوسط برای زندگی بیش از حد خشک باشد، اما ممکن است مناطق قابل سکونت با رطوبت نسبتاً بالا وجود داشته باشد.
بر اساس تحقیقات خود، این تیم همچنین محموله علمی را برای این ماموریت انتخاب کردند - که فقط به 1 کیلوگرم محدود بود. سیگر می گوید که آنها ابزاری به نام نفلومتر اتوفلورسنت را انتخاب کردند زیرا می تواند کار را انجام دهد و کوچک و ارزان است و می تواند به اندازه کافی سریع برای یک برنامه ماموریت فشرده ساخته شود.
این ابزار در حال حاضر توسط یک شرکت مستقر در نیومکزیکو به نام Cloud Measurement Solutions و یک شرکت کلرادو به نام Droplet Measurement Technologies در حال ساخت است. این ابزار تا حدی توسط فارغ التحصیلان MIT تامین می شود.
هنگامی که کاوشگر در اتمسفر زهره قرار گرفت، ابزار با لیزر از طریق پنجره روی ذرات ابر می درخشد و باعث می شود هر مولکول پیچیده در آنها بدرخشد یا فلورسانس کند. بسیاری از مولکول های آلی، مانند اسید آمینه تریپتوفان، دارای خواص فلورسنت هستند.
سیگر می گوید: «اگر ما فلورسانس را ببینیم، می دانیم که چیز جالبی در ذرات ابر وجود دارد. "ما نمی توانیم تضمین کنیم که یک مولکول آلی چیست، یا حتی مطمئن باشیم که یک مولکول آلی است. اما به شما می گوید که اتفاق فوق العاده جالبی در حال رخ دادن است."
این ابزار همچنین الگوی نور منعکس شده توسط قطرات را اندازه گیری می کند تا شکل آنها را تعیین کند. قطرات اسید سولفوریک خالص کروی هستند. هر چیز دیگری نشان می دهد که چیزی فراتر از یک نفلومتر اتوفلورسنت در حال وقوع است.
اما ماموریت 2023 هر چه پیدا کند، ماموریت بعدی این کیت از قبل برای سال 2026 برنامه ریزی شده است. این کاوشگر شامل محموله بزرگتری با بالونی است که می تواند زمان بیشتری را در ابرهای زهره بگذراند و آزمایش های گسترده تری انجام دهد. نتایج این مأموریت ممکن است زمینه را برای اوج گیری مفهوم ماموریت های زندگی یاب زهره فراهم کند: بازگرداندن نمونه ای از جو زهره به زمین.
سیگر گفت: "ما فکر می کنیم که ویرانگر است." و این سبک مؤسسه فناوری ماساچوست است. ما دقیقاً روی این خط بین جریان انبوه و جنون کار می کنیم.
این داستان با حسن نیت از MIT News (web.mit.edu/newsoffice/)، یک سایت محبوب که تحقیقات، نوآوری و آموزش MIT را پوشش می دهد، بازنشر شده است.
نقل قول: «جدیدتر، چابک‌تر، سریعتر:» فضاپیمای زهره به دنبال نشانه‌هایی از حیات در ابرهای اسید سولفوریک خواهد بود (۲۰۲۱، ۱۰ دسامبر)، استخراج‌شده در ۱۱ دسامبر ۲۰۲۱ از https: // phys.org / news / 2021- 12-nimbler-faster -venus-probe-life.html
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به جز هرگونه معامله منصفانه به منظور تحقیق یا مطالعه خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوا فقط برای مقاصد اطلاعاتی ارائه شده است.
[ad_2]
مقالات مشابه
- سناتور. Tim Kaine می گوید او و همسرش آن Holton آزمایش مثبت برای coronavirus آنتی بادی
- CTR چیست؟ و تاثیر آن در سئو | نرخ کلیک
- به عنوان COVID-19 caseload مانت فلوریدا رژیم صهیونیستی. ران DeSantis شکایت توسط معلمان مدرسه بیش از بازگشایی طرح
- عدم مکش جارو برقی آ ا گ عدم مکش جارو برقی آ ی گ عدم مکش جارو برقی aeg رفع عدم مکش جارو برقی آاگ
- چگونه با خیال راحت رفت و آمد به خرید بروید و در یک هواپیما به عنوان متحده بازگشایی برای کسب و کار در طول بیماری همه گیر کوروناویروس — 'باز کردن معنا نیست که فعالیت های اجتماعی'
- آموزش سئو
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- لباس استوک بچگانه
- راهنمای چنگیزخان برای لباس بچگانه Excellence
- اخبار فوتبال اروپا - خبربان