اولین داده‌های مربوط به DNA انسان باستانی برای کل ژنوم سودان، بینش‌های جدیدی را در مورد منشأ و سازمان اجتماعی افرادی که بیش از 1000 سال پیش در دره نیل، یک تقاطع مهم ژنتیکی و فرهنگی، زندگی می‌کردند، نشان می‌دهد.
ارتباطات طبیعی تجزیه و تحلیل DNA 66 فرد را از سایتی در نوبیای باستانی به نام Kulubnarti، واقع در رودخانه نیل در سودان، در جنوب مرز مصر، منتشر کرد.
کندرا سیراک، نویسنده اول، که این پروژه را به عنوان دکترای علوم آغاز کرد، گفت: «قبل از این کار، تنها سه نمونه برای کل ژنوم مصر برای کل دره نیل موجود بود. دانشجوی دانشگاه اموری با این حال، منطقه از نظر جابجایی، جلسات و اختلاط مردم، بخش فوق‌العاده مهمی از جهان بوده و هست.»
سیراک آخرین دانشجوی فارغ التحصیل جورج آرملاگوس فقید، استاد سابق مردم شناسی در اموری و پیشگام در پیوند بین رشته های باستان شناسی و زیست شناسی بود. در حالی که هنوز در دهه 1960 دانشجو بود، آرملاگوس بخشی از تیمی است که اسکلت‌های باستانی را از نوبیای سودانی می‌کاود تا استخوان‌ها برای همیشه با مسدود شدن رود نیل از بین نرود.
سیراک که اکنون دانشمند دانشگاه هاروارد است، می گوید: «نوبیا ده ها هزار سال است که زیستگاه انسان بوده است. "این داده های ژنتیکی باستانی به پر کردن برخی از شکاف های بزرگ در درک ما از اینکه این افراد چه کسانی هستند کمک می کند."
قدمت این 66 نفر از 1080 تا 1320 سال پیش، در دوره مسیحیت در نوبیای سودان، قبل از تغییرات ژنتیکی و فرهنگی که همراه با معرفی اسلام بود، هستند. تجزیه و تحلیل ها نشان داده است که چگونه استخر ژنی Kulubnarty برای حداقل یک هزاره از طریق امواج متعدد ناخالصی، برخی محلی و برخی دیگر از مکان های دور، تشکیل شده است. آنها منشأهایی داشتند که امروزه در برخی از جمعیت های سودان مشاهده می شود، و همچنین منشایی که در نهایت منشاء اوراسیا غربی بود و احتمالاً از طریق مصر به نوبیا معرفی شده است.
جسیکا تامپسون، یکی از نویسندگان مقاله، گفت: «یافته اصلی این است که موقعیت اجتماعی ارتباط قوی با پیوند بیولوژیکی یا تبار این جمعیت باستانی که در دوره‌ای از تغییرات فرهنگی و اجتماعی زندگی می‌کردند، نداشت. تامپسون، دکترای سابق علوم. رئیس سیراک در بخش انسان شناسی اموری، اکنون در دانشگاه ییل است.
بقایای افراد از دو گورستان با تدفین هایی به سبک مسیحی آمده است، که شواهد قبلی نشان می دهد که از نظر اجتماعی طبقه بندی شده اند. در گورستانی واقع در جزیره‌ای در رود نیل، بقایای اسکلت نشانگرهای بیشتری از استرس، بیماری و سوء تغذیه را نشان می‌دهند و میانگین سنی افرادی که دفن شده‌اند کمی بیش از 10 سال است. در مقابل، میانگین سن مرگ در گورستان دیگر در سرزمین اصلی 18 سال است.
یکی از فرضیه‌هایی که از این شواهد اسکلتی بیرون آمد این بود که گورستان جزیره متعلق به «فرعی‌طبقه» کولوبنارتی است، احتمالاً کارگران اعضای خانواده‌های صاحبان زمین که در قبرستان قاره دفن شده‌اند. این یک معما بود که آیا طبقه بندی اجتماعی می تواند توسعه یابد زیرا یک جمعیت از پس زمینه متفاوتی می آمد.
تجزیه و تحلیل کل ژنوم نشان می دهد که اینطور نیست - افرادی که در گورستان های فردی دفن شده اند از یک جمعیت ژنتیکی هستند.
تامپسون گفت: "به نظر نمی رسد که افراد در این زمینه از ریشه های بیولوژیکی به عنوان مبنایی برای تمایز اجتماعی استفاده کرده باشند." این موضوع این ایده را تقویت می کند که تقسیم بندی اجتماعی افراد بر اساس پیشینه ژنتیکی آنها یک پدیده اخیر است و مبنایی در گرایش های جهانی بشری ندارد.
یکی دیگر از یافته‌های کلیدی از تجزیه و تحلیل ژنتیکی نشان می‌دهد که برخی از افراد نزدیک به اقوام درجه دو در خارج از گورستان دفن می‌شوند. نمونه هایی از روابط درجه دو عبارتند از: پدربزرگ و مادربزرگ با نوه ها، خاله ها و دایی ها با خواهرزاده ها و برادرزاده ها، و برادران و خواهران ناتنی.
سیراک گفت: «این نشان می‌دهد که بین این دو گروه یکنواختی خاصی وجود داشته است. «هیچ سیستم کاست بین نسل‌ها وجود نداشت، به این معنی که فردی در یک گروه اجتماعی با همه بستگانش تجویز می‌شد.
پیچش جالب دیگر این است که بیشتر خاستگاه اوراسیایی در میان جمعیت از زنان است. سیراک می‌گوید: «اغلب وقتی به اصل و نسب و نحوه حرکت ژن‌ها فکر می‌کنید، به مردانی فکر می‌کنید که تجارت، تسخیر یا گسترش دین دارند. اما داده های ژنتیکی در اینجا نشان می دهد که تحرک زنان واقعاً برای شکل دادن به مخزن ژنی در Kulubnarty بسیار مهم است.
یک توضیح احتمالی این است که کولوبنارتی یک سیستم پدر محلی است، به این معنی که مردان تمایل دارند در جایی که متولد شده اند بمانند و زنان از سرزمین خود نقل مکان کنند.
سیراک می گوید: «نوبیان دوره مسیحیت از کولوبنارتی جذاب هستند. «آنها در منطقه ای بایر، منزوی و متروک که زندگی در آن هرگز آسان نبوده، زنده ماندند. من دوست دارم فکر کنم که تحقیقات DNA باستانی 1000 سال پیش با نگاهی دقیق تر به این افراد جان تازه ای به آنها بخشیده است. وقتی بقایای یک نفر، وجود فیزیکی او را مطالعه می‌کنید، باید دقیق‌ترین، محترمانه‌ترین و معنی‌دارترین داستانی را که می‌توانید بگویید.»
سیراک در سال 2012 به عنوان دانشجوی کارشناسی ارشد به اموری آمد تا در آرملاگوس استخوان‌های انسان و پائوپاتولوژی را مطالعه کند. در آن زمان، او و اساتید دیگرش، دپارتمان انسان شناسی Emory را به مرکز قدرتمند رویکرد زیست فرهنگی در این زمینه تبدیل کردند. به طور خاص، آرملاگوس، همکاران و شاگردانش بقایای نوبیای سودانی را مطالعه کردند تا در مورد الگوهای سلامت، بیماری و مرگ در گذشته بیاموزند.
با این حال، تجزیه و تحلیل ژنتیکی به مدت طولانی بخش گمشده از تحقیقات در این جمعیت است. بنابراین، در سال 2013، آرملاگوس سیراک را به یکی از بهترین آزمایشگاه‌های DNA باستانی در جهان، کالج دانشگاه دوبلین، با نمونه‌هایی از استخوان‌های نوبی فرستاد.
سیراک به یاد می‌آورد: «من به ژنتیک علاقه‌ای نداشتم، اما جورج فردی رویایی بود که معتقد بود DNA به بخش مهمی از تحقیقات انسان‌شناسی تبدیل می‌شود.»
یتیم خیلی زود عاشق شد وقتی دید که چگونه می تواند علاقه خود به استخوان های باستانی را با بینش DNA ترکیب کند. او نه تنها در دوبلین، بلکه در دپارتمان ژنتیک در دانشکده پزشکی هاروارد و جاهای دیگر نیز همکاری داشته و در مورد اسرار مربوط به مرگ‌ها از دهه‌ها تا دوران باستان تحقیق کرده است.
آرملاگوس 77 ساله بود و همچنان سیراک، آخرین دانشجوی فارغ التحصیل خود را هنگام مرگ بر اثر سرطان لوزالمعده در سال 2014 راهنمایی می کرد. ون گرون جزو اولین گروه از دانش آموزان در آرملاگوس بود، و همچنین چندین دهه را صرف مطالعه نوبیای سودانی کرد.
یتیم مانده بود دکترا. پروژه پایان نامه برای تلاش برای جمع آوری DNA باستانی کافی از بقایای نوبی برای تجزیه و تحلیل.
او توضیح می‌دهد: «بازیابی DNA باستانی از مناطقی که بسیار داغ هستند دشوار است، زیرا DNA تمایل دارد در گرما تجزیه شود.
با این حال، تکنیک‌های توالی‌یابی ژنتیکی به پیشرفت خود ادامه دادند و Sirac در خط مقدم این تلاش قرار داشت. در سال 2015، در حالی که هنوز از Emory فارغ التحصیل می شد، یکی از محققانی بود که متوجه شدند بخش خاصی از استخوان سنگ به طور مداوم بیشترین DNA را می دهد. این استخوان هرمی شکل شامل چندین قسمت از گوش داخلی مربوط به شنوایی و تعادل است. علاوه بر این، سیراک تکنیکی را برای سوراخ کردن جمجمه و رسیدن به آن قسمت خاص از استخوان سنگی به غیر تهاجمی ترین روش ممکن توسعه داده است، در حالی که پودر استخوان کافی برای تجزیه و تحلیل DNA به دست می آورد. استفاده از این قسمت از استخوان سنگ در حال حاضر استاندارد طلایی در تجزیه و تحلیل DNA باستانی است.
سیراک در سال 2018 دکترای خود را دریافت کرد. از اموری و به کار در آزمایشگاه دیوید رایش، متخصص ژنتیک در دانشکده پزشکی هاروارد که در ژنتیک جمعیت تخصص دارد، ادامه داد.
او و همکارانش به گسترش مرزهای آنچه با توالی یابی DNA باستانی ممکن است ادامه دادند. آنها توانستند نمونه‌هایی از کل ژنوم را از استخوان‌های سنگی 66 نوبیایی سودانی به‌دست آورند و دوره کاملا جدیدی از باستان‌شناسی زیستی را برای دره نیل آغاز کنند. سیراک می‌گوید: «فکر نمی‌کنم اگر نمی‌توانستیم روی بخش خاصی از سنگ تمرکز کنیم، در این زمینه موفق نبودیم.
او افزود: «برای من شگفت‌انگیز است که جورج از من خواست در سال 2012، مدت‌ها قبل از توسعه این تکنیک‌ها، روی DNA باستانی تمرکز کنم». او راهی داشت تا به همه کسانی که با او کار می‌کردند، واقعاً احساس مهم بودن و قوی بودن کند و این به من اعتماد به نفس داد تا در مسیری نوآورانه قدم بردارم.»
تامپسون افزود: «تأثیر جورج آرملاگوس در همه جا وجود دارد.
سیراک که توسط کمک‌های مالی نشنال جئوگرافیک اکسپلورر تأمین می‌شود، اکنون با همکاران سودانی برای جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل نمونه‌های DNA باستانی از دیگر مکان‌های جغرافیایی دره نیل کار می‌کند و حتی عمیق‌تر در گذشته آن کاوش می‌کند تا جزئیات بیشتری را به داستان اضافه کند. نحوه حرکت، ترکیب و ترکیب مردم. در طول هزاره ها در منطقه رشد می کنند.
سیراک به عنوان آخرین دانشجوی فارغ التحصیل آرملاگوس - و سپس مربی ون گرون، یکی از اولین دانشجویان آرملاگوس - احساس می کند که دارد یک دور را تمام می کند. انتشار این سند تحقق آخرین آرزوهای آرملاگوس برای پروژه است.
سیراک گفت: «برای من واقعاً خاص است که بتوانم از DNA باستانی برای ساختن دهه‌ها پژوهش مردم‌شناسی و باستان‌شناسی در منطقه استفاده کنم. "می دانم که جورج افتخار و هیجان زده خواهد شد. من اکنون بخشی از این خط شگفت انگیز از محققان هستم. و تمایل به ادامه کاری که شروع کردم، انگیزه بزرگی برای من است."
علاوه بر رایش، تامپسون و ون گرون، نویسندگان ارشد ارتباطات طبیعی گزارش ها شامل نیک پترسون (موسسه عمومی هاروارد و موسسه فناوری ماساچوست) و ران پینهاسی (کالج دانشگاهی، دوبلین) می شود. نویسندگان مشترک شامل محققانی از این موسسات و همچنین دانشگاه وین، دانشگاه کویمبرا در پرتغال، موسسه پزشکی هاوارد هیوز، دانشگاه پومپئو فابرا در بارسلونا، دانشگاه جورجیا، دانشگاه کالیفرنیا، سانتا هستند. کروز و میچی
نقل قول: اولین DNA ژنومی انسان باستانی سودان، نور جدیدی بر گذشته دره نیل می اندازد (2021، 17 دسامبر)، در 17 دسامبر 2021 از https://phys.org/news/2021-12-genome-wide-ancient بازیابی شده است. -human-dna-sudan.html
این برگه یا سند یا نوشته تحت پوشش قانون کپی رایت است. به جز هرگونه معامله منصفانه به منظور تحقیق یا مطالعه خصوصی، هیچ بخشی بدون اجازه کتبی قابل تکثیر نیست. محتوا فقط برای مقاصد اطلاعاتی ارائه شده است.
[ad_2]
مقالات مشابه
- ناهار مدرسه برنامه های در حال از دست دادن میلیون ها تغذیه کودکان گرسنه. آنها را می توان شکست و سقوط
- شرکت صادرات و واردات کالاهای مختلف از جمله کاشی و سرامیک و ارائه دهنده خدمات ترانزیت و بارگیری دریایی و ریلی و ترخیص کالا برای کشورهای مختلف از جمله روسیه و کشورهای حوزه cis و سایر نقاط جهان - بازرگانی علی قانعی
- Booger مکفارلاند نشان می دهد بزرگترین حسرت به عنوان ESPN 'دوشنبه شب فوتبال' تحلیلگر
- خارج از جعبه: 'تغذیه حساب' به صورت تمام اتوماتیک و پرداخت های تکرار شونده باعث بحران های اقتصادی
- کارتن اسباب کشی - تحویل فوری - پرداخت درب منزل - 09106682342
- چیزی برای دیدن اینجا وجود ندارد. فقط دسته ای از ما با یک سه بنیادی داروهای گیاهی قوانین
- مغلوب ساختن پیشی جستن تولسا رالی, تابستان, انقلاب, روز پدر: 5 چیزهایی که می دانم آخر این هفته
- رفتار چرخش یک سیاهچاله دوتایی، با کمک تکنیک های جدید آشکار شد
- Dallas Stars top Tampa Bay Lightning for 1-0 lead in Stanley Cup Final
- محققان به دنبال نمایشگرهای نانوساختار کالکوژنید هستند